Per 1 oktober 2010 is kraken verboden, maar de krakers kraken gewoon door. Soms uit praktische overwegingen, vaak uit overtuiging. ‘Je moet wel principes hebben om hier te wonen.’
De serie werd gepubliceerd in het Volkskrant magazine van 16-17 oktober 2010. Met interviews door Loes Reijmer.
Download hier het artikel.
Tessa. Multipleks, Leiden.
Pim (21), Leiden. Student kunstacademie en conservatorium. 'Ik ben met kraken in aanraking gekomen door de muziek. Ik speel gitaar in verschillende bands. Voor een ambitieuze conservatoriumstudent zijn er in de kraakwereld altijd mogelijkheden om te spelen. In kraakpanden wordt niet geklaagd over geluidsoverlast. Je ontmoet bovendien veel mensen die met hetzelfde bezig zijn. Ik kraak bewust, uit verzet tegen misstanden op de woningmarkt. Krakers zijn een soort klokkenluiders.'
Pandora (23), Leiden. Student Scheikunde. 'Kraken is noodzakelijk. Hier in Leiden moet je zeker tien jaar wachten voordat je een betaalbare woning krijgt. Bovendien is het nauwelijks mogelijk culturele activiteiten te organiseren in Leiden. Als je een bandavond of poëzieavond organiseert in samenspraak met de gemeente, dan wordt het meteen een groot commercieel feest. Dat willen we niet. Voor niet-commerciële activiteiten ben je dus afhankelijk van gekraakte panden.'
De Illusie, Den Haag (1990-2010). Het dak.
Laura (26) uit Den Haag, opgeleid tot kraamverzorgster, maar tijdelijk werkzaam in de horeca. 'Voor mij was kraken bittere noodzaak: mijn relatie ging uit en ik stond plotseling op straat. Toen heb ik dit huisje samen met twee vriendinnen gekraakt. Het huis was ontzettend verwaarloosd, we hebben er veel tijd en geld in gestoken. De buren waren blij met onze komst, want een leegstaand en verpauperd huis is heel slecht voor een buurt. Mensen denken bij kraken meteen aan een vies kraakhol, maar wij hebben er wat moois van gemaakt.'
Emmy (22), Den Bosch. Student kunstacademie en video technicus. 'Toen ik voor mijn afstudeerproject naar Afrika ging, heb ik mijn dure studentenkamer opgegeven. Bij terugkomst kon ik een kamer krijgen in dit pand. Voor mijn reis kwam ik hier al vaak. Ik kraak ook uit principe: ik vind het absurd dat panden jarenlang leegstaan en wegrotten. Bovendien geeft het een goed gevoel om alles zelf te repareren. Je moet wel principes hebben om hier te wonen. Het is in de winter namelijk wel erg koud.'
Ryanne (20) uit de omgeving van Den Bosch, moeder van Mies (7 maanden) en vrijwilliger bij een wereldwinkel. 'Kraken spreekt me aan vanwege de vrijheid. In normale huizen moet je alles met de huisbaas overleggen. Ooit woonde ik in een kamer waarvan je de muren niet eens mocht verven. Maar nu ik moeder ben, heb ik meer verantwoordelijkheden en wil ik eigenlijk wel een betaalbaar huurhuis. Er zijn alleen heel lange wachtlijsten. Een urgentieverklaring krijg je enkel in levensbedreigende situaties. Ze laten ze je met je kind gewoon op straat staan.'
Nadine met haar papegaai, Rotterdam
Rob, uitvinder van de Blippo Box, werkt in Villa Grijpsheert, Den Haag
Carlinhos, percussionist, Rotterdam
Stel je voor dat het goed gaat? Den Bosch